Boekverslag periode 2 Boek 8, Tralievader

Tralievader

Schrijver: Carl Friedman

Gemaakt door: Esther Hogeterp

Klas: H5C

Mening:

Ik vind 'Tralievader' vooral een leerzaam boek. Er wordt veel verteld over de marteling van het Jodenvolk, en dat maakt het gelijk ook een triest boek. Maar ondanks de nare gebeurtenissen wordt het verhaal toch wel verteld op een aangename manier. De gedachtegang van vader wordt mooi omschreven, ik denk dat het op een realistische manier beschreven wordt. Omdat het allemaal kleine, korte hoofdstukjes zijn, moet je je soms erg concentreren over waar het nou eigenlijk over gaat. Maar dat laatste trekt je aandacht ook wel weer om door te lezen. Top 8:

1. Sonny Boy

2. Tralievader

3. Echte mannen eten geen kaas

4. Valslicht

5. Liefde heeft geen hersens

6. Met mij gaat alles goed

7. Ik stond laatst voor een poppenraam

8. Vader en Dochters

Samenvatting:

Jochel, een joodse vader, woont samen met zijn drie kinderen en vrouw ergens in Nederland. Het gezin probeert een normaal leven te leiden. Volgens de kinderen lukt dit echter niet, omdat Jochel nog te getraumatiseerd is van de Tweede Wereldoorlog. Als Jochel in een senatorium behandeld wordt voor TBC, vertelt hij zijn kinderen allemaal verhalen over de Tweede Wereldoorlog.

Volgens de kinderen lijdt Jochel aan de ziekte ‘kamp’. Hij kan namelijk alleen nog maar verhalen over zijn ervaringen met concentratiekampen vertellen. Het enige waar hij nog over praat is zijn ervaring met een concentratiekamp. In welk concentratiekamp hij heeft gezeten is niet bekend.

Toen de oorlog begon, is Jochel bij een gezin ondergedoken. Ergens op zolder had hij een ruimte zo groot als een kast waar hij verbleef. Het gezin bij wie hij woonde, zorgde ervoor dat hij boeken had om te lezen. Daarnaast brachten ze hem regelmatig eten, waardoor hij niet ondervoed raakte. Zodra er mensen in huis waren moest hij zo stil mogelijk doen, omdat niemand mocht weten dat hij daar ondergedoken zat.

Op een gegeven moment werd Jochel ontdekt en meegenomen naar een concentratiekamp. Hier begon een ontzettend naar leven voor hem. Hij voerde dingen met tegenzin uit die de Duitsers hem verplichtten. Ondanks alles wist hij zich sterk te houden. In het concentratiekamp leerde hij verschillende mensen kennen bij wie hij steun kon vinden. Alle mensen konden steun bij elkaar vinden, omdat ze van elkaar begrepen wat iedereen doormaakte.

Doordat Jochel over niks anders meer dan de oorlog kan praten, raken zijn kinderen ook getraumatiseerd. Dagelijks denken zij na over de gevolgen van de oorlog. Maar dat niet alleen, de kinderen vinden het ook vreselijk dat nergens anders meer over gepraat kan worden. Wanneer iemand verkouden is, krijgen ze meteen te horen hoe naar het leven in de concentratiekampen was tijdens de Tweede Wereldoorlog. En als er bijvoorbeeld vriendjes of vriendinnetjes langskomen, krijgen zij ook alle verhalen over de kampen te horen. De kinderen zijn het ontzettend zat dat Jochel nergens anders meer over kan praten. Regelmatig wordt hij hier op aangesproken. Jochel vindt echter dat zijn kinderen niet moeten zeuren en voelt zich onbegrepen omdat zij zijn verhalen niet willen horen. Hij wil namelijk kwijt hoe hard hij heeft moeten werken in het concentratiekamp, en hoeveel mensen hij heeft zien overlijden ten gevolgen van verschillende nare ziektes. Daarnaast vertelt Jochel ineens dat hij eigenlijk een moordenaar is. In het kamp heeft hij namelijk iemand vermoord. De kinderen schrikken hier enorm van. Zeker als hij hen vertelt dat hij eigenlijk helemaal geen spijt heeft en de man op een veel pijnlijkere manier had willen vermoorden. De kinderen vinden dat de verhalen van Jochel op moeten houden, en dat ze gewoon een normaal gezinsleven moeten krijgen waarin de kinderen met hun vader kunnen spelen.

Doordat de kinderen geïrriteerd raken en Jochel zich onbegrepen voelt, zijn er regelmatig spanningen in het gezin. De moeder van het gezin probeert zich er zo veel mogelijk buiten te houden. Af en toe neemt ze het op voor haar man, omdat ze weet hoe zwaar het geweest is. De moeder van het gezin is geen vrouw van joodse afkomst, waardoor zij nooit naar een concentratiekamp heeft gehoeven. Ze had echter al een relatie met Jochel voordat hij naar het concentratiekamp moest, waardoor ze het concentratiekamp op een andere manier heeft meegemaakt. Ze weet dus wat er is gebeurd en wat voor invloed dit op Jochel gehad heeft.

Op een gegeven moment krijgen de kinderen door dat ze hun vader zo goed mogelijk moeten steunen. Ze proberen steeds meer naar zijn verhalen te luisteren. Het is af en toe moeilijk, maar ze merken dat de sfeer verbetert.

De kinderen raken geëmotioneerd als ze merken dat een verhaal hun moeder ook raakt. Jochel vertelt namelijk over het moment waarop hij en de moeder van het gezin elkaar weer zien na het concentratiekamp. Beide hebben ze tijden lang doodsangsten uitgestaan en hebben ze nooit geweten hoe het met elkaar ging. Als Jochel dit samen met zijn vrouw in tranen vertelt, worden de kinderen ontzettend geraakt en beseffen ze zich dat ze hun vader af en toe gewoon zijn verhaal moeten laten vertellen.

Bron: http://www.scholieren.com/boek/282/tralievader/zekerwetengoed

Argumentatieschema:

Standpunt: 'Ik zou 'Tralievader'  niet aanraden aan mijn klasgenoten.'

Argument 1: Het boek is best grof en kan emotionele gevoelens opwekken.

Sub-argument 1.1: Vader kan soms heel grof uit de hoek komen en grof taalgebruik gebruiken. Dit is misschien niet geschikt voor iedereen.                                                            Sub-argument 1.2: In het boek wordt vaak verteld, dat vooral de ik-persoon, het niet begrijpt waardoor ze denkt dat ze zelf naar 'kamp' moet en dat ze daar zo over in zit. Dit vond ik aangrijpend om te lezen. 

Argument 2: Het verhaal is soms moeilijk te volgen.

Sub-argument 2.1: Dit komt omdat er vaak buitenlandse woorden (met name Duitse woorden) worden gebruikt, en als je geen Duits kent, weet je soms niet wat de schrijver bedoeld.                                                                                                                       Sub-argument 2.2: Bij elk hoofdstuk is een nieuwe situatie beschreven waardoor het lastig is om de verhaallijn te volgen.                                                                                                    Weerlegging sub-argument 2.2: Doordat er steeds een nieuwe situatie is trekt de schrijver wel steeds de aandacht door een nieuwe situatie te omschrijven, hierdoor blijft het boek wel steeds spannend. 

Tegenargument 1: Het is een realistisch boek.

Sub-argument 1.1: Het verhaal van de concentratie kampen wordt op een werkelijke manier verteld. De gevoelens en de gedachtes worden goed verteld waardoor je een goede indruk krijgt op de echte situatie.

Boekverslag periode 2, boek 7, Liefde heeft geen hersens

'Liefde heeft geen hersens'

Schrijver: Mensje van Keulen

Esther Hogeterp

Klas H5C

Mening:
Ik vond 'Liefde heeft geen hersens' best wel een leuk boek, wat ik niet had verwacht. Ik dacht dat het een liefdesverhaal zou zijn tussen twee mensen, maar dat was uiteindelijk niet zo. Ook spreken katten mij niet echt aan, maar daar ging het totaal niet over. Het boek heeft voldaan boven mijn verwachtingen. Wat ik wel jammer vond, is dat het boek vrij voorspelbaar was en het einde was vreemd. Het verhaal werd niet mooi afgesloten en de verhaallijn was vrij onduidelijk. Top 7:
1. Sonny Boy.
2. Echte mannen eten geen kaas.
3. Valslicht.
4. Liefde heeft geen hersens.
5. Met mij gaat alles goed .
6. Ik stond laatst voor een poppenraam.
7. Vader en Dochters .

Samenvatting:

Romy Manresa-Jol is een ruim veertigjarige weduwe (haar Spaanse man Louis is een bijna een jaar geleden overleden)  Ze heeft een baantje in de catering van de begraafplaats St. Franciscus in Den Haag. Ze woont in het appartementencomplex De Regent waar ze, als het verhaal begint,  het huis stofzuigt van haar oude (ruim tachtig jaar) buurvrouw Irma Schnetz. Het is vrijdagochtend. Morgen heeft Romy een belangrijke begrafenis van een beroemde acteur.

Ze heeft in het begin niet in de gaten dat de buurvrouw dood in haat stoel zit, maar wanneer ze dat wel merkt, valt haar eerste verdenking op haar eigen zoon Christian, die toen hij puberde, al eerder iets uit de woning van de vrouw heeft gestolen. Zou hij de oude vrouw om het leven hebben gebracht? Ze besluit nog maar even niets te doen, geen arts te waarschuwen enz. In de woning telt  ze de kostbare beeldjes van de  oude vrouw: ze mist er één maar weet niet welk. Wat ze ook mist, is de kat Freddie. Die is nergens te zien, maar ze heeft Irma beloofd na haar dood voor de kat te zorgen.

 Ze besluit op weg te gaan naar haar werk, maar ze loopt nog wel even binnen bij de huismeester, de 43-jarige Harro Tolman, die nog steeds een woning deelt met zijn moeder. Ze zegt hem de vier woorden van de titel, woorden waarover Harro laternogal lang nadenkt. Hij is een oplettende huismeester en hij weet precies wat er allemaal gebeurt in zijn complex. Hij weet ook dat Romy weduwe is sinds een jaar en hij heeft wel een oogje op haar.

 Romy rijdt naar haar werk op de begraafplaats en drinkt zich wat moed in met overgebleven sherry van een vorige begrafenis. Ze is eigenlijk een beetje bang voor de dood, hoewel ze wel vaak over de begraafplaats loopt. Er is een graf van een meisje dat haar treft: Anna Radzinski en als het regent denkt ze er altijd aan dat Anna in de regen ligt. Gek genoeg put ze daaruit moed.

 Daarna bezoekt ze haar zoon die in een verbouwd schoolcomplex een woning heeft. Hij komt al een tijdje niet meer bij haar over de vloer, want ze heeft de urn met de as van Louis Manresa in huis en Christian kon niet zo goed met zijn vader opschieten. Die had meer ook voor zijn dochter Blanca, die hij zijn “prinsesje” noemde. Christian is ook niet zo blij dat zijn moeder hem betrapt met het meisje Lesley  dat eigenlijk een jongetje is. Het is een tussendoortje, beweert hij.

Harro Tolman is intussen naar huis gegaan. Hij wordt door zijn moeder een beetje vijandig bejegend. Ze is bovendien nogal racistisch ingesteld, want ze moet helemaal niets van Marokkanen en Turken hebben. Bovendien is Harro toch een enge figuur die allemaal voorwerpen bewaart die vrouwen in zijn omgeving hebben aangeraakt. Hij neemt een sinaasappel mee van Romy en hij bewaart een handschoen van een ex-relatie Hedwig. Daar heeft hij iets mee uitgehaald, waardoor ze een litteken op haar sleutelbeen heeft, maar er wordt niet verteld wat er aan de hand is.

Romy gaat voor de tweede keer naar het huis van Irma en doet om alle schijn van een moord te voorkomen alsof de vrouw nog wat gegeten heeft. Ze stopt 20 euro in de portemonnee om de schijn van een roofmoord weg te nemen. We lezen intussen dat ze een moeizaam huwelijk achter de rug heeft en nadat de sleur de passie van de liefde had verdreven, was ze ook diverse keren door Louis Manresa lichamelijk mishandeld.

Later belt ze Harro op en ze doet net alsof ze met hem voor de eerste keer de woning van Irma  betreedt. Harro  belt wel de huisarts, maar deze ziet niet iets verontrustends en verklaart dat Irma een natuurlijke dood is gestorven: waarschijnlijk een pilletje te veel genomen. Irma was vroeger een bekende balletdanseres en balletlerares  en ze heeft haar financiële zaken ook laten afhandelen door Onno, een homofiele danser uit Monster die haar executeur-testamentair is. Ook hij wordt door Romy opgeroepen. Die doet heel verwijfd en aanstellerig (zo is hij enorm bang voor de dood) en op een bepaald moment jaagt hij Romy de deur uit om haar even later weer excuus aan te bieden.  Romy en Harro drinken intussen wat met elkaar en Harro gloeit van binnen als ze zegt dat ze hem “lief”vindt. Zou het eindelijk iets kunnen worden met een vrouw? Omdat Christian niet meer in haar huis wil komen, daar de urn van zijn vader er staat, vraagt ze of de urn bij Harro in het berghok mag staan. Dat gaan ze meteen doen. Nog steeds is de kat Freddie niet boven water.

 De volgende dag heeft Romy de begrafenis van de acteur en een aantal mensen (o.a. de weduwe ) gedraagt zich aanstellerig. Ze heeft dan ook behoefte om na de begrafenis weer met Harro af te spreken. Dan vertelt ze hem dat ze die avond met haar vriendinnen gaat stappen. Harro wordt meteen jaloers. Tijdens het stappen ontmoet Romy Eric weer , een man die ze al vier weken eerder tijdens het uitgaan had versierd, maar die ze had laten zitten, toen ze op weg naar haar huis waren. Deze keer stimuleren  de vriendinnen haar de man wel mee nemen naar huis en er komt een avondje seks van. ’s Ochtends vroeg (het is intussen zondagmorgen,) gaat Eric uit haar appartement en laat hij haar alleen. Ze doet net of ze slaapt. Het is eigenlijk maar een armzalige “one night stand”. Christian sms’t dat hij van plan is te komen eten. Dan wil Romy ook dat haar dochter komt. Die woont sinds kort samen met een vieze, vette man op de derde verdieping van De Regent. Die vreet alleen maar  en hij wordt steeds dikker. Romy kan de vieze man niet uitstaan en ze vindt het zonde van haar dochter.

 Harro is  vreselijk jaloers door geworden. Hij heeft op de beveiligingscamera’s gezien dat Romy met een man naar binnen was gekomen en dat ze in de lift (waar ook een camera hangt) al stonden te zoenen. Hij wordt gek van jaloezie en begrijpt dat hij deze keer weer  naast de prijs zal grijpen.  Liefde. Ach wat een valse droom, wat een verzinsel. Nooit zal ze haar armen om me heen slaan. Nooit zal ik hand in hand met haar wandelen over de boulevard. Nooit zal ik me samen met haar verwonderen. Nooit zullen we lachen om gedeelde herinneringen. Nooit zullen we elkaar vertederen. Nooit zal ze me kussen. Nooit, nooit zal ze naar me verlangen.””  (blz. 185)

Hij gaat naar huis, waar zijn moeder hem beschimpt dat het weer mis is gegaan. Hij is zeker een mietje. Hij geeft haar daarom een dreun, waarvan de lezer niet meteen weet of die niet fataal is.

Romy gaat naar het appartement van haar dochter en wil haar vragen of ze ook komt eten, want Christian komt ook.  In het appartement ziet ze een kat, het moet wel Freddie zijn, maar de vieze vetzak Tom Piller ontkent het. Zou dat betekenen dat Blanca in de flat van mevrouw Schnetz is geweest. Dan vertelt Blanca haar het grote nieuws; ze is in verwachting van Tom Piller. Romy schrikt zich wezenloos. Dat was wel het laatste wat ze wilde.

bron:http://www.scholieren.com/boekverslag/72636

Argumentatie schema:
Standpunt: 'Ik zou het boek 'Liefde heeft geen hersens' niet aanraden aan m'n klasgenoten.

Argument 1:
Ik vind het einde van liefde heeft geen hersens niet leuk.
Sub-argument 1.1:
Het einde is een open einde en beantwoord niet de belangrijkste open plek in het verhaal: 'Wie heeft Irma vermoord?'

Argument 2:
De verhaallijn is onduidelijk.
sub-argument 2.1:
Het boek beantwoord niet vaak een open plek. Je weet bijvoorbeeld niet of er ooit een relatie gaat komen tussen Romy en Harro. Je weet bijvoorbeeld ook niet waar het gemiste beeldje is. 
Sub-argument 2.2: 
De belangrijkste open plek, (Hoe is Irma dood gegaan?) wordt pas laat in het verhaal verteld, waardoor je pas later weet wat de schrijver heen wil met zijn verhaal. Dit was een irritatie factor voor mij.  

Argument 3:
Het verhaal is niet spannend, waardoor je aandacht van het lezen af gaat.
Sub-argument 3.1:
Je weet bijna niks over de personen en komt ook bijna niets te weten. Behalve over Irma, die wordt wel beschreven. Er wordt alleen een levensbeschrijving verteld en niet echt over gedachtes. 
Sub-argument 3.2: 
De duistere kant van de liefde wordt vooral verteld. Het draaide steeds op het zelfde uit waardoor het verhaal saai werd. 

Sonny Boy

Boekverslag, Sonny Boy



Schrijver: Annejet van der Zijl

Naam: Esther Hogeterp

Klas: H5C

Mening

Ik vind Sonny Boy een heel mooi boek omdat het een biografie is. Als ik een boek lees, wil ik altijd dat het verhaal zo realistisch mogelijk is. Ook vind ik het leuk dat Sonny Boy in de tijd van de 2e wereldoorlog zich afspeeld, omdat dit tijdperk mij heel erg boeit. Ookal is het een 'ouder' boek, denk ik dat het verhaal nog vrij actueel is, omdat in het boek ook sprake is van discriminatie en dat zie vandaag de dag ook nog wel terug. Ik zou dit boek zeker aanraden aan mijn mede-leerlingen. Top 6:

1. Sonny Boy.

2. Echte mannen eten geen kaas.

3. Valslicht.

4. Met mij gaat alles goed.

5. Ik stond laatst voor een poppenraam.

6. Vader en dochters.

Samenvatting:

Als de jonge rooms-katholieke Rika van der Lans en de protestantse Willem Hagenaar in 1911 trouwen tegen de wil van hun families, is het schandaal niet te overzien. Toch begint de toenadering met de bloedverwanten snel en wonen Rika, haar man en hun vier kinderen binnen enkele jaren gelukkig samen in Den Bosch. De sfeer slaat echter om als Willem voor zijn werk moet verhuizen naar het dorp Goeree. Rika kwijnt er weg van verveling en mist de zwierigheid van de grote stad. Als haar man, niet wetende wat hij met zijn steeds opstandigere vrouw aanmoet, zijn handen niet meer thuis kan houden pakt ze in 1926 haar spullen en vertrekt naar Den Haag. Hier woont ze enige tijd onder primitieve omstandigheden samen met haar kinderen. Ondanks de moeilijke tijden stemt Rika er in toe Waldemar Nods in huis te nemen, een Surinaamse jongen die voor het grote geld naar het rijke Nederland is gekomen. Ondanks het leeftijdsverschil van ongeveer twintig jaar bloeit snel er iets tussen het tweetal en het duurt niet lang voor Rika merkt dat ze zwanger is. Haar kinderen vatten dit nieuws minder blij op dan gehoopt. Haar oudste zoon Wim loopt samen met zijn broertje Jan zelfs weg, terug naar hun vader. Willem, nog steeds onwillig de scheidingswens van zijn vrouw te accepteren, barst na het aanhoren van het verhaal van jaloezie. Rika is ondertussen om haar relatie met een zwarte man compleet verstoten door haar omgeving, en ondanks de pijn die het doet ziet ze zich snel genoodzaakt haar overige twee kinderen, Bertha en Henk, ook naar hun vader te sturen. Deze verbiedt hun vervolgens echter elk contact met hun moeder.
Vol verdriet over het “verlies” van haar kindjes verhuist Rika met Waldemar en hun zoontje Waldy naar Scheveningen, waar het haar ondanks de crisisjaren dertig lukt een goedlopend pension te starten. Eind jaren dertig treedt het paar in het huwelijk en begint het contact met Rika’s kinderen langzaam weer redelijk op gang te komen.
Als de Tweede Wereldoorlog begint komt Rika snel in de LO terecht, de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers. Het opvangwerk zet ze door, ook nadat het gezin door de Duitse evacuatie van Scheveningen opnieuw terug moet verhuizen naar Den Haag. De Duitse overheersing begint steeds een grimmigere omvang aan te nemen. Maar door stom toedoen van een van haar onderduikers, de SS-deserteur Gerard van Haringen, wordt haar gezin januari 1944 verraden en worden al haar Joodse gasten op de trein gezet. Rika, Waldy en Waldemar worden opgesloten in een gevangenis voor mensen uit het verzet, het Oranjehotel in Scheveningen. Waldy is snel vrij en wordt in afwachting van de vrijlating van zijn ouders opgevangen door verschillende gezinnen.
Door haar verbeten koppigheid wordt Rika gedurende haar verblijf in het Oranjehotel sterk mishandeld door haar woedende ondervragers. Waldemar wordt snel naar het werkkamp in Vught gestuurd en ook Rika verhuist daar na enkele maanden heen. Hun wegen worden echter opnieuw gescheiden als Waldemar naar het concentratiekamp Neuengamme wordt verplaatst. Door zijn kennis van de Duitse taal weet hij daar een baantje in de kampadministratie te bemachtigen, waardoor hij het er naar omstandigheden redelijk heeft. Rika wordt later op transport gezet naar het vrouwenkamp Ravensbrück. Hier overlijdt ze februari 1945 aan de gevolgen van dysenterie.
Ook Waldemar overleeft uiteindelijk de oorlog niet. Na de bevrijding van zijn kamp worden de overlevenden opgevangen op het schip “Cap Arcona” aan de Oostzee. De Britse veiligheidsdienst vermoedt echter dat de haven vol SS’ers zit en bombardeert de plaats 3 mei 1945. Duizenden van de zwaar ondervoede ex-kampleden weten het slechts enkele minuten uit te houden in het ijskoude water. Waldemar lukt het zwemmend de kust te halen, maar hij wordt op het strand neergeschoten door Duitse soldaten.

Via ooggetuigen van de dood van zijn ouders weet Waldy na de bevrijding snel dat zoeken geen zin heeft. Hij krijgt het zeer moeilijk met het verlies en tot grote opluchting van de familie van Rika nemen naar Nederland geëmigreerde familieleden van Waldemar de opstandige jongen in huis. Om zijn worsteling te doorbreken probeert Waldy na vijftig jaar zijn leven op papier te zetten, maar zonder bevredigend resultaat. Het heeft hem zonder meer geholpen dat uiteindelijk Annejet van der Zijl het verhaal reconstrueerde.

Bron: http://www.scholieren.com/boekverslag/58924


Argumentatie schema:


Stelling: 'Ik vind Sonny Boy heb beste boek dat ik ooit heb gelezen.'




Argument 1: Sonny Boy is een leerzaam boek.


Subargument: Je leert over de situatie tussen Nederland en Suriname in die tijd. (Blz. 47/48)


Subargument: Je leest veel over Hitler. Er wordt bijvoorbeeld in het boek veel verteld over  hoe hij bijvoorbeeld over joden dacht (blz.129), maar ook hoe hij aan macht is gekomen (blz. 123)


Subargument: Je leest over hoe men vroeger anders dacht. Bijvoorbeeld de relatie tussen Rika en Willem, zij hadden beiden een andere godsdienst en hun relatie werd niet geaccepteerd door Rika's familie. Ook de relatie tussen Waldemar en Rika werd niet geaccepteerd.



Boekverslag periode 4 Boek 4, Ik stond laatst voor een poppenkraam

Ik stond laatst voor een poppenkraam,

Als je dochter in handen valt van een loverboy

 

 

Schrijver: Lucie Mosterd

 

Esther Hogeterp

 

Klas 4HA

 

 

Mening:

Omdat ik 'Echte mannen eten geen kaas' heb gelezen in periode 3, en het verhaal van Maria al wist, was dit boek niet echt boeiend. Wel ben ik ervan overtuigd dat het verhaal van Maria een heel aangrijpend en spannend verhaal is. Doordat over het boek veel gezegd is in de media, vooral over de werkelijkheid van het boek, is het lezen van het boek lastig. Vooral omdat je steeds denkt of het nou wel of niet waar gebeurd is. Eerlijk gezegd vond ik dit één van de mindere boeken die ik voor het vak Nederlands heb gelezen.
Top 5:
1. Echte mannen eten geen kaas.
2. Met mij gaat alles goed.
3. Ik stond laatst voor een poppenkraam.
4. Vaders en dochters. 

 Samenvatting:

 

Dit is het verhaal van Lucie Mosterd, de moeder van Maria Mosterd. Lucie en Maria hebben lange tijd een goede moeder-dochterrelatie, maar wanneer Maria twaalf is en naar de middelbare school gaat verandert dit drastisch. Maria wordt afwezig en chagrijnig en wendt zich af van haar moeder. Lucie denkt in eerste instantie dat dit verschijnselen zijn van de puberteit.
Na een paar weken op de middelbare school vraagt Maria of ze iemand mee naar huis mag nemen om kennis te laten maken met haar moeder. Dit is Manou Paco Reytha, die niet veel later Maria’s loverboy blijkt te zijn.
Er volgt een knipperlichtrelatie tussen Maria en Manou. In een openhartige bui van Maria geeft zij haar moeder prijs dat ze is verkracht door vier mannen en laat ze doorschemeren dat Manou niet is wie hij lijkt te zijn.
De situatie wordt onhandelbaar; Manou mag niet meer in het huis van Lucie komen, maar blijft telefonisch contact houden met Maria. Lucie belt twee vrienden, Linoia en Devid, die Maria een onderduikadres verschaffen. In deze periode bezoeken Maria en Lucie samen verschillende instanties, waaronder Bureau Jeugdzorg en de politie.
Lucie maakt tijdens deze periode een ontwikkeling door, die ze zelf omschrijft als “ het opdelen in verschillende stukjes”. Ze probeert haar emoties uit te schakelen om Maria niet af te schrikken en probeert tegelijkertijd te blijven werken en een goede moeder voor haar zoons Thomas en Lucas te zijn. Ook beschrijft ze dat ze in deze periode veel twijfels had over haar bekwaamheid in het moederschap.
Na een paar maanden verlaat Maria het onderduikadres en komt weer thuis wonen. Maria gaat niet naar school en samen bezoeken Lucie en Maria de rechtzaken die inmiddels lopen tegen de “mannetjes van Manou”.
Wanneer Maria met een vriendin gaat winkelen en haar telefoon niet opneemt weet Lucie meteen dat er iets mis is. Ze belt de politie en gaat de stad in om haar te zoeken en vindt haar aan de arm van Manou. Ze neemt haar mee naar huis en later blijkt dat ze haar net op tijd heeft gered van een tripje naar Guinee.
Maria komt in een opvanghuis terecht en volgt verschillende therapieën. Lucie ontdekt steeds meer over wat er met Maria is gebeurd; dat ze is gedwongen seks te hebben met verschillende mannen en dat ze werd geslagen door Manou.
Maar ook in deze opvanghuizen kan Maria zich niet goed los weken van Manou en zijn mannen en ze besluit naar India te gaan om mee te doen met een project van Hoenderloo-groep. Op het eerste oog vindt ze het niks in India maar later draait ze toch bij. Ze beleeft een fijne tijd in India, ondanks haar angsten dat Manou haar komt halen. Na zes maanden keert ze terug naar huis en vervalt eigenlijk al snel in haar oude gedrag. Daarom besluit ze nog een half jaar naar India te gaan. Hier schrijft ze haar boek “Echt mannen eten geen kaas”. Lucie heeft het moeilijk met de afwezigheid van Maria maar steunt haar toch omdat ze weet dat het een goede beslissing is.
Wanneer Maria na dat tweede halfjaar in India weer huiswaarts keert besluit zij begeleid te gaan wonen. Ook Lucia en haar zoons verhuizen en zo probeert iedereen weer zijn of haar eigen leven op te pakken.

bron: www.scholieren.com

 

Verwerkingsopdracht
Mindmap:

Boekverslag Periode 4 Boek 5, Valslicht

Valslicht

Schrijver: Joost Zwagerman

Esther Hogeterp

Klas 4Ha

Mening:

Ik vind 'Valslicht' een leuk boek. Vooral omdat het verhaal afspeelt in de tijd van nu. Ook wist ik niet veel over prostitutie, omdat ik dacht dat het niet interessant was om te lezen. Dit komt omdat je als je aan prostitutie denkt, denk je gelijk aan drugs, seks, drank en allerlei andere problemen in het leven. 'Valslicht' omschrijft een mooi verhaal over een meisje Lizzie Rosenfeld en een jongen Simon Prins over een verboden liefde. Niemand mag weten dat Lizzie eigenlijk achter het raam staat. In het boek wordt steeds een 'kleine ontknoping' maar nog niet het hele verhaal verteld. Dit maakte me erg nieuwsgierig. De zinsopbouw en de woordenschat was soms wel moeilijk te begrijpen, maar als je dan een stukje verder las, begreep ik het verhaal wel weer. Van de boeken die ik voor het vak Nederlands heb gelezen, vind ik 'Echte mannen eten geen kaas' het leukst. Maar 'Valslicht' komt zeker op mijn 2e plek. 

Samenvatting:

Het verhaal gaat over Simon Prins. Simon is vanaf zijn vijftiende jaar al geobsedeerd door prostituees en alles wat daar mee te maken heeft. Als hij naar Amsterdam gaat voor zijn studie Nederlands gaat hij voor de eerste keer ook echt een hoer bezoeken. Vanaf dan gaat bijna al zijn geld op aan hoerenbezoekjes. Maar op een gegeven moment neemt Simons interesse voor de daad op zich af. Hij raakt meer geïnteresseerd in de werkwijze van de prostituees. Op een gegeven moment heeft hij genoeg van het hoerenlopen. Maar dan valt zijn blik op het hoertje Lizzie Rosenfeld. Haar bleke gezicht trekt zijn aandacht.
Later als hij weer langs de Ruysdaelkade loopt informeert hij naar haar prijs. Simon gaat eerst naar huis om te douchen en komt later bij haar terug. Na afloop vraagt Simon of hij haar naar huis mag brengen. Lizzie vindt dat goed, als hij verder geen bijbedoelingen heeft.
De kamer waar Lizzie woont is omgebouwd tot een soort onderwaterkamer. Alle meubels zijn groen en ze houdt de gordijnen gesloten. Bij thuiskomst gaat ze in een gloeiend heet bad zitten en ze hebben een gesprek met elkaar. Ze vertelt Simon dat ze over twee ‘artiesten’ namen beschikt: Sylvia en Janice.
Als ze afscheid nemen vraagt Simon, ondanks hun afspraak, om een zoen. Lizzie voldoet aan dit verzoek. Als Simon na een tijdje weer bij Lizzie komt neemt ze hem mee naar het kamertje achter de peeskamer. Normaal gesproken mogen hier geen mannen komen.
Langzamerhand wordt Simon verliefd op Lizzie. Hij begint veel vragen te stellen over haar leven, die zij op haar beurt weer beantwoordt. Ook Lizzie wordt verliefd en vanaf dat moment hebben ze een relatie. Ze vertelt dat ze sinds twee dagen op de Ruysdaelkade werkt en dat niemand mag weten dat ze een hoertje is. Dus spreken ze af dat ze elkaar in de bibliotheek, bij het kopieerapparaat, hebben ontmoet.
Naarmate hun relatie langer duurt, vallen er steeds meer gaten in de verhalen van Lizzie. Simon gaat steeds meer vragen stellen en gaat haar op een gegeven moment zelfs schaduwen. Op een dag volgt hij haar tot het drugscentrum, waar later blijkt dat ze een afspraak had met de psychiater Martin van Doorn. Op een gegeven moment besluiten ze te gaan samenwonen, maar Simon twijfelt steeds vaker of ze eigenlijk wel bij elkaar passen.
Ondertussen sleurt Lizzie Simon steeds verder mee in de wereld van drugs en afpersing. Als hij op straat onder bedreiging moet vertellen waar Lizzie is, vlucht hij terug naar Alkmaar. Thuis houdt hij het echter ook niet lang uit. Wanneer hij terugkeert in Amsterdam besluit hij een bezoek te brengen aan Lizzie’s psychiater. Deze vertelt hem dat Lizzie bang is voor zijn liefde en aan pseudo-logica fantastica lijdt, een ziekelijke liegzucht. Met deze bekendmaking vallen heel wat stukjes op hun plaats. Zo blijkt ook dat Lizzie nooit verslaafd is geweest, maar alleen gedeald heeft. Uit onmacht probeert Simon vanaf dat moment Lizzie te ontlopen. Hij neemt zelfs de telefoon niet meer op als hij thuis is. Lizzie besluit daarop om bij hem langs te gaan. Simon confronteert haar met de woorden van de psychiater.
Uiteindelijk geeft Lizzie haar leugens toe en vertelt ze de waarheid. Daarmee komt er een einde aan hun relatie. Lizzie gaat Nederlands studeren in Nijmegen en trekt bij een vriendin in. Simon blijft in Amsterdam achter.

Bron: http://educatie-en-school.infonu.nl/

Verwerkingsopdracht:

Column: wat ik van dit boek geleerd heb

Ik heb van dit boek geleerd dat ik HAVO af moet maken zodat ik niet in de prostitutie hoef te werken, en dat ik mijn ouders moet gehoorzamen anders sturen ze me weg en moet ik op mezelf gaan wonen. En aangezien ik s'ochtends niet eens mijn eigen brood smeer, wordt dat helemaal niks. Met mijn snackbar salaris kan ik denk ik ook niet de huur, belasting enz. betalen, dus ik kan maar beter de tafel gaan dekken als mijn moeder dat gaat vragen. Als ik later een vriend krijg, kan ik daar maar beter niet tegen liegen anders krijg ik een dubbel leven net als Lizzie, en daar heb ik geen zin in. Veel te druk allemaal. Advies voor de jongens: Je moet niet verslaafd raken aan het hoerenleven, krijg je problemen van. 

Boekverslag periode 3, echte mannen eten geen kaas

Echte Mannen Eten Geen Kaas, vier jaar in handen van een loverboy

Schrijver: Maria Mosterd 

Esther Hogeterp 

Klas 4HA 

Mening: 

Ik vond ‘Echte mannen eten geen kaas’ een heel mooi, maar ook emotioneel boek. Het was een boek die je heel gemakkelijk uit kon lezen, omdat het je aandacht steeds vast hield. Het is een boek die wel veel gaat over seks, maar het wordt zo omschreven dat het geen ‘vies’ boek wordt. Maria beweert dat het een waargebeurd verhaal is, en dat het verhaal haar eigen levensverhaal is.  

Ik vind het verhaal heel bijzonder. Als ik zelfs in zo’n situatie had gezeten had ik er geen boek overgeschreven, omdat ik er waarschijnlijk te zwak over was geweest en het zou proberen weg te stoppen. Daarom vind ik het ook heel knap dat Maria er zo’n mooi boek over schrijft. Ik denk dat dit een boek is die veel ‘jonge meisjes’ inspireert. Het verhaal is een heel actueel onderwerp en daarom is het ook leuk om te lezen. Het niveau van het boek is wel vrij laag en de woordkeuze is eenvoudig. Dit vond ik niet erg want dan hoef ik ook niet zo na te denken over wat er staat. Het boek leest vlot. Ik vond dit zeker een mooier boek dan mijn twee eerste boeken; vader en dochters, met mij gaat alles goed. Dat komt misschien ook omdat in ‘Echte mannen eten geen kaas’ de hoofdpersoon van mijn leeftijd is. Dan kan ik mij beter inleven in het leven van haar, en welke keuzes ze maakt. Over het algemeen vind ik niet dat ik op het hoofdpersoon lijk, en als ik haar was had ik het denk ik ook heel anders aangepakt. Maar dat maakt het ook wel interessant. Mijn top 3 van de gelezen boeken: 

1. Echte Mannen Eten Geen Kaas, vier jaar in handen van een loverboy 

2. Met Mij Gaat Alles Goed 

3. Vader en Dochters 

Samenvatting: 

Als Maria de eerste schooldag met haar vriendin Nikki naar school fietst, komen ze onderweg een groepje jongens tegen. De jongens begroeten ze. Als ze weer naar huis gaan begroet diezelfde jongen Maria opnieuw. Maria voelt zich helemaal blij, dat die jongens haar zien staan. De volgende dag als Maria naar school gaat, ziet ze de jongens staan. Maria stopt nu en begroet ze. Daar stond ook een jongen die zij wel een beetje leuk vond, hij heet Manou. Na een tijdje vraagt Manou of Maria met hem naar zijn huis wil, en dat wil ze. Toen ging het niet meer zo goed, want Maria ging steeds minder naar school. Ze begon ook te blowen om stoer over te komen. Ze heeft met Manou seks gehad. Bij Maria thuis gaat het niet zo goed. Maria vertrouwt Manou volledig. Ze gaan op een op bezoek naar een vriend van Manou, Juanez. Als ze daar aankomen, ziet ze Django, hij zorgt voor de drugs. Manou vertelt haar dat ze naar bed moet met Juanez en Django, maar dat wil Maria helemaal niet. Manou begint haar zo hard te slaan totdat ze het doet. Maria gaat nog onregelmatig naar school, omdat ze niet meer zonder Manou kan. Ze moet steeds vaker naar bed met jongens om voor geld te zorgen. Manou gaat een tijdje weg naar het buitenland om ‘zaken’ te regelen. Maria heeft nu een hogere functie. Ze moet meisjes zoeken voor Manou. Na een tijdje neemt Manou haar mee naar een vriend. Ze moet seks met hem hebben, maar zonder drugs. Manou belt Maria op en zegt dat ze moet komen. Na een tijdje komt een jongen binnen en begint zich te verontschuldigen. Hij had het geld niet op tijd ingeleverd. Hij wordt vastgebonden door Juanez. Er wordt een ijzeren emmer op zijn buik gezet met een rat erin. Ze maakten de emmer warm met een vlam. Na een tijdje lieten ze de jongen los en haalden de emmer van zijn buik. De rat probeerde te ontsnappen door een gat te maken. Er zaten allemaal krassen op de buik van de jongen. Maria moest de jongen verzorgen. Als ze de volgende dag naar Rotterdam gaan krijgt ze zoveel joints dat ze er doodziek van wordt. Als ze thuiskomt, maakt haar moeder zich zorgen en laat haar de volgende dag niet naar school gaan. Als ze met haar moeder in de stad is komt ze Manou tegen, hij is heel boos op Maria. Diezelfde middag wordt Manou opgepakt. Maria moet samen met Basim alles draaiend houden tot Manou terug is. Omdat Maria het zo goed had gedaan hoefde ze een tijd lang niet met mensen naar bed. Na een tijdje besluit Maria om Manou aan haar moeder voor te stellen. Hij gedraagt zich netjes en komt niet over als een loverboy. Toen Maria 15 werd moest de relatie uitgaan. Maria had ervoor gezorgd dat Nikki de vriendin van Juanez werd. Als Manou er niet is, is Maria bij Juanez en Jayson. Jayson neemt haar naar iemand mee om seks te hebben. Voor Maria wordt seks hebben heel normaal. Ze komt een kamer binnen en daar zitten allemaal jongens op haar te wachten. Als Maria op school aankomt, vraagt de docente of alles goed is. Maria vertelt Nikki wat er gebeurd is, dat ze verkracht is. De moeder van Maria komt het ook te weten en ze doet aangifte. Maria vertelt het ook aan Manou, hij doet alsof hij het niet erg vindt. Maria gaat een tijdje ergens anders wonen. Ze mag na een tijdje terug, maar ze blijft maar aan Manou denken. Ze gaat met Manou msn’en onder een schuilnaam. Haar moeder komt erachter en stuurt haar naar een internaat. Manou probeert er in te komen en toen hem dat niet gelukt was stuurde hij Ricardo (een van zijn jongens). Toen het in het internaat ook niet goed ging, ging ze naar India om bij te komen. In het vliegtuig heeft ze veel nagedacht en ze is achter een ding gekomen: Manou zal ze nooit vergeten. 

Bron: www.scholieren.com  

Verwerkingsopdracht: 

Mijn verwerkingsopdracht is verfilming, omdat er over het boek veel documentaires over zijn gemaakt. De documentaires gaat vaak over de realiteit van het boek. Er is een documentaire gemaakt waar ze Manou vragen wat zijn kant van het verhaal is. Hij geeft toe dat hij vroeger wel fouten heeft gemaakt, maar dat een jongen van 18 een hele bende kan leiden is wel onrealistisch. Uit de documentaire komt voor dat Maria veel liegt over de leeftijd. In het boek wordt ook verteld dat Maria veel spijbelt, hier is zelfs een rechtszaak over geweest tegen de school. Maar de school beweert dat Maria in het eerste schooljaar maar een enkele keer er niet was. Uit onderzoek bleek dat meer dan de helft van het verhaal niet waar is en dat vind ik natuurlijk fijn voor Maria, maar niet eerlijk. Want Manou staat nu bekend om dat hij een pooier is, maar in werkelijkheid is dat helemaal niet zo.